Regen: zegen voor de een, vloek voor de ander
Tijdens het wandelen met de hond zie ik op de Dappermarkt een bekende van mij in overleg met een aantal marktkooplieden. Ik spreek hem aan op deze serieuze samenzwering en hij legt uit dat de marktmeester bezig is met het indelen van de standplaatsen. Bij nader inzien had hij vandaag liever zijn naam niet opgegeven. Kennelijk is er geen weg meer terug en even later wordt hij bij de marktmeester geroepen. Hij stribbelt nog tegen door te vragen: “moet - ik - komen?” De marktmeester schiet in de lach en wijst hem een standplaats toe. Na afloop legt mijn kennis uit dat de naderende regen hem zorgen baart. Ik pak mijn iPhone en we bekijken de buienradar. Het ziet er slecht uit. Hij moet het hebben van de dagjesmensen, die het bij regen echter laten afweten. Hij verwacht daardoor vandaag niet veel te verdienen. Ik wens hem succes en loop verder.
IJsleverancier
Even later word ik gebeld door een ijsleverancier. Hij heeft een juridische vraag. We bespreken zijn probleem, maar eigenlijk heeft het geen zin meer, want vervolgens blijkt hij al akkoord te zijn gegaan met een schikkingsvoorstel. Er is geen weg meer terug. Hij beloofd plechtig mij een volgende keer eerder te bellen. Naast ijs leveren, houdt hij zich ook bezig met het hozen van bootjes, die vanwege het vele regenwater dreigen te zinken. Wanneer ze al gezonken zijn, krijgt hij vaak opdracht om ze weer boven water te halen. Ik wijs hem op de naderende regen, een mededeling die hem plotseling vrolijk stemt. Hij eindigt het gesprek met de kreet: “het gaat zo euro’s regenen!”